Reisverslag Borneo

Even het laatste stukje van een documentaire gezien op tv over neusapen. Rare kerels zijn dat, toch even opzoeken waar ze overal zitten, want die interesseren ons wel. Borneo een eiland van Indonesia, dat is de enigste plaats waar je ze kan vinden. Maar ze zitten wel over het hele eiland verspreid, dus is de kans groot dat we ze toch gaan vinden ongeacht waar we zijn. We beslissen om op Bhangkalan-bun te vliegen met Garuda. We zijn wel effe onderweg maar hebben na onze tweede vlucht een hotel daar we toch bijna 20 uren wachttijd hebben. Nog 1 vlucht te doen van ongeveer een uurtje. Daar aangekomen worden we opgepikt door onze gids want we hebben een klotok gereserveerd die ons voor 5 dagen op de rivier door de jungle brengt. Hoe die er  uitziet, dat zie je wel op de foto. de boot helemaal voor ons alleen en 4 bemanningsleden. Een kapitein, gids, kok en assistent. Allemaal zo een lieve en behulpzame mensen. We zijn daar echt rot verwend. Ons doel was dus in de eerste plaats de neusaap of zoals zij zeggen the Proboscis monkey. En ja hoor de eerste dag in de late namiddag kregen we een zeer grote groep bijna op onze klotok, schitterend en genieten. geweldige rakkers met hun grote neus en dik buikje precies allemaal hoogzwanger. De dagen daarna trokken we elke dag te voet de jungle in , op zoek naar de wilde orang otang en de half wilde. Er zijn daar in Tanjun Puting NP, 3 voederplaatsen om de populatie van de half-wilde orang otang in stand te houden. Deze apen zijn voor een groot gedeelte grootgebracht door de mens omdat zij als klein weesje door stropers, of door de houtkap van de palm industrie door de mens zijn opgevangen. Daardoor hebben zij niet alle knepen en wetten van de jungle meegekregen door hun moeder, maar zij leven wel vrij in het wild. Ze krijgen wel elke dag wat bananen en als er veel moeders zijn met een kleintje word er ook soms melk bijgegeven, omdat zij niet volledig van de natuur kunnen afhangen als er geen fruit te vinden is. Voor de bevolking is de orang tang heel belangrijk omdat ze beseffen dat het qua toerisme een grote bron van inkomsten is, maar eigenlijk zijn ze heel trots op hun apen, en willen er alle aandoen om hun populatie in stand te houden. Eigenlijk zijn wij tegen het voederen van wilde dieren maar in dit concept zijn we helemaal mee en vinden dit een fantastisch gegeven. Na 5 dagen, vele jungle trekking en vele uren op de rivieren nemen we met pijn in het hart afscheid van ons ondertussen 4 dikke vrienden, en trekken voor 2 dagen naar de grote stad. In het hotel maken we kennis met een jonge gast aan de receptie die echt zijn best doet in het engels en ons voorstelt om samen met zijn vriend ons de stad te laten zien op  hun scooter. Weeral een geweldige ervaring, en de dag erna herhalen we dit nog eens. Paleizen, long house, andere bezienswaardigheden en een boottocht over de rivier staan op ons programma. De trip op de rivier is toch wel blijven hangen want hier zie je hoe de mensen hun was daar in doen, zich zelf wassen, de afwas doen en zelfs hun tanden hierin poetsen. Daarna 2 dagen naar de Rimba eco lodge in de jungle. Spijtig maar daar kunnen we niets positief over vertellen. Het was schandalig duur naar hun normen, heel vuil en totaal geen excursies. Dus hou jezelf maar bezig. Algoed dat we regelmatig Makaken en neusapen op bezoek kregen. Het is wel zo dat de eerste dagen op onze klotok zo fantastisch waren dat dit heel onze vakantie super heeft gemaakt. En we hopen dat we dit nog eens kunnen overdoen, maar dan 5 dagen op een  klotok, 2 of 3 nachten Kumai en dan terug 5 dagen op een klotok.